คลื่นแผ่นดินไหว
คลื่นไหวสะเทือน
การเกิดแผ่นดินไหว พลังที่ถูกปลดปล่อยจะอยู่ในรูปของคลื่นไหวสะเทือนซึ่งจะมีด้วยกัน
2 ประเภท
1.คลื่นในตัวกลาง
(Body
wave)
ซึ่งเป็นคลื่นที่เคลื่อนที่แผ่กระจายทุกทิศทางจากศูนย์การเกิดแผ่นดินไหวและเดินทางอยู่ในตัวกลาง
มี 2 ลักษณะคือ
1.1 คลื่นปฐมภูมิ (P
wave)
เป็นคลื่นตามยาวและสามารถเคลื่อนที่ผ่านตัวกลางได้ทุกชนิด
ไม่ว่าจะเป็นของแข็ง ของเหลว และแก๊สโดยคลื่นปฐมภูมิจะมีความเร็วมากกว่าทุติยภูมิ
โดยมีความเร็วเท่ากับ 6-7 กิโลเมตรต่อวินาที
1.2 คลื่นทุติยภูมิ (S
wave)
เป็นคลื่นตามขวางและไม่สามารถเคลื่อนที่ผ่านตัวกลางได้ที่เป็นของเหลว
และแก๊สได้ โดยมีความเร็วเท่ากับ 3-4 กิโลเมตรต่อวินาที
สาเหตุที่ไม่สามารถเคลื่อนที่ผ่านตัวกลางของเหลว และแก๊สได้เนื่องจากเป็นคลื่นเฉือนที่ผ่านตัวกลางจะทำให้ตัวกลางเกิดความเค้นแบบเฉือน
แต่ของเหลวและแก๊สไม่สามารถสะสมความเค้นแบบเฉือนได้
2.คลื่นพื้นผิว
(Surface
wave)
เป็นคลื่นที่เคลื่อนที่บนผิวโลกด้วยอัตราเร็วที่ช้ากว่าคลื่นตัวกลาง
ซึ่งเป็นที่รู้จักด้วยกัน 2 ชนิดคือ
2.1 คลื่นเลิฟ (Love
wave)
เป็นคลื่นที่อนุภาคตัวกลางสั่นในแนวราบบริเวณใกล้กับผิวโลก
โดยมีทิศทางตั้งฉากกับทิศทางการเคลื่อนที่ของคลื่น ซึ่งคลื่นชนิดนี้เป็นคลื่นที่สร้างความเสียหายให้กับฐานรากและสิ่งปลูกสร้างต่างๆ
2.2
คลื่นเรย์ลี (Rayleigh wave)
เป็นคลื่นที่ทำให้อนุภาคตัวกลางเคลื่อนที่ในแนวระนาบแนวดิ่งเป็นวงรีในทิศทางเดียวกับการเคลื่อนที่ของคลื่น
ทำให้พื้นผิวโลกมีการสั่นขึ้นลง
เครื่องมือที่ใช้วัดความไหวสะเทือน
คือ Seismograph
อ้างอิง
:
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
กระทรงศึกษาธิการ.//(2553).//หนังสือเรียนรายวิชาพื้นฐาน โลก ดาราศาสตร์
และอวกาศ.//พิมพ์ครั้งที่ 3.//กรุงเทพมหานคร:/โรงพิมพ์ สกสต. ลาดพร้าว
ศูนย์การเรียนรู้วิทยาศาสตร์โลกและดาราศาสตร์
(LESA)//(2562)//คลื่นไหวสะเทือน.//สืบค้นเมื่อ
21 มีนาคม พ.ศ.2562./จาก/ http://www.lesa.biz/earth/lithosphere.
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น